Direkt zum Seiteninhalt

5000 km pod prąd

Czasu na czytanie: minuty
Kreatywność | 12–13 lat | 90 min.
Zobaczyć powrót łososia z GeoMaps
Łososie wylęgają się w rzekach, w których spędzają początkowe 2-3 lata. Po tym czasie wypływają na morze, gdzie rozwijają się i żyją kilka lat. Następnie łososie płyną w kierunku swojego miejsca urodzenia, aby samemu się rozmnożyć. W drodze do tarła łososie nie spożywają pokarmu, a często muszą przeskakiwać liczne wodospady lub pokonywać progi rzeczne. Przemieszczając się w górę rzeki łososie przepływają nawet do 2 000 km. Przemęczone i poranione ryby osiągają cel wędrówki i składają ikrę na dnie rzeki. Po kilku dniach najczęściej kończą życie. Jeśli przeżyją, mogą brać udział w tarle nawet 2-3 razy.
Przy pomocy cyfrowych map dzieci i nastolatkowie analizują pierwotne siedlisko łososia oraz trasy jego wędrówek. W trakcie tego projektu uczniowie szukają w Internecie informacji na temat interakcji pomiędzy organizmami a systemami, w których występują, i dowiadują się, jakie czynniki mogą prowadzić do wyginięcia pewnych gatunków.
Poprzez poznawanie i badanie naturalnych siedlisk i zachodzących w ich obrębie zmian dzieci i nastolatkowie nabywają umiejętność refleksji i oceny. Pod koniec zajęć są w stanie przyjrzeć się zagadnieniu z kilku perspektyw i wypracować własne stanowisko.
Realizacja projektu

Projekt „5000 km pod prąd“ może służyć jako wprowadzenie do badań nad siedliskami. Daje możliwość zbudowania podstaw do głębszego zrozumienia przyrody i złożonych procesów zachodzących w naturalnych systemach. Projekt ma wyraźny wymiar praktyczny, a działania w jego ramach odnoszą się do rzeczywistego otoczenia dzieci i młodzieży.

Pracując w parach, dzieci i nastolatkowie przyglądają się siedliskom i trasom migracji łososi, ćwicząc jednocześnie posługiwanie się cyfrowymi mapami. Korzystając z informacji znalezionych w Internecie uczniowie pogłębiają wiedzę o specyficznych cechach tej ryby. Dowiadują się również, jakie czynniki doprowadziły do jej wyginięcia. Następnie w formie dyskusji po zajęciach oceniają rezultaty swoich poszukiwań i prezentują wnioski.

Do projektu włączyć można kolejne aspekty, np. dotyczące metod identyfikowania flory i fauny oraz badania, klasyfikowania i systematyzowania na przykład cech budowy.

Na początku dzieci i nastolatkowie dowiadują się o istnieniu pierwotnych siedlisk zwierząt, ich naturalnych środowisk i ekosystemów. Na podstawie artykułu dotyczącego powrotu łososia do wód Renu odtwarzają poszczególne etapy jego wędrówki, korzystając z aplikacji GeoMaps. W ten sposób opracowują własne trasy migracji łososi i opatrują je komentarzami i ilustracjami.
Utrwalanie rezultatów: GeoMaps
Forma społeczna: praca z partnerem
Po ustaleniu podstawowych faktów związanych z migracją łososia dzieci i nastolatkowie w parach pogłębiają wiedzę na temat tej słono- i słodkowodnej ryby, wyszukując na jej temat kolejne wiadomości. Samodzielnie zbierają materiały z Internetu i zapisują rezultaty poszukiwań w dokumencie Word.
Utrwalanie rezultatów: dokument Word
Forma społeczna: praca z partnerem
Po przyswojeniu najważniejszych informacji na temat łososia jako gatunku i jego siedliska uczniowie zastanawiają się nad tym, jakie czynniki doprowadziły do wyginięcia tej niezwykłej. Szukają informacji na ten temat w Internecie, a odpowiedzi i ustalenia notują w dokumencie Word.
Następnie przedstawiają na forum klasy przygotowane przez siebie trasy wędrówek i omawiają wspólnie rezultaty poszukiwań. Wszystkie kluczowe aspekty tematu są porządkowane w formie mapy myślowej (mindmap).
Utrwalanie rezultatów: GeoMaps
Forma społeczna: dyskusja w grupie

Procedurę stosowaną podczas realizacji projektu można zastosować analogicznie w odniesieniu do wszystkich regionów i siedlisk, a także do dowolnego zagrożonego gatunku migrujących ryb lub ptaków wędrownych. W zależności od kontekstu można inaczej rozłożyć akcenty i, na przykład, porównać migracje łososia w dwóch rzekach.

Czytaj dalej
/mediabase/img/3278.jpg Etui na telefon to praktyczna rzecz. Chroni ekran przed zarysowaniami, a przy tym świetnie wygląda. Szczególnie, gdy jest wykonane własnoręcznie. „Zrób to sam-etui na komórkę”
/mediabase/img/2104.jpg Francuskie słowo „bricolage” oznacza „majsterkowanie”, ale nie chodzi tu jedynie o zabawy z użyciem nożyczek i kleju, lecz również o beztroskie, lekkie podejście do słów i języka. Zabawa słowna

Moja ulubiona piosenka

Zostać meteorologiem na jeden dzień

Co Pan sądzi o…?

Podziel się artykułem!

Przekaż dalej artykuł jednym kliknięciem!
Podziel się